De ritmische beweeglijkheid is niet ongeremd of chaotisch. Zij volgt een natuurlijk pad in het oerwoud op aarde, door woestijnen, langs rivieren en over heuvels en bergen. Ik laat me daarbij leiden door de hemel: zon, maan en sterren zijn de vaste oriëntatiepunten.
Op mijn beste en helderste momenten ontwerp ik zelf stukken van het levenspad.
Vaak bewandel ik echter aangegeven paden. Soms betrap ik me daarop of word ik door anderen in niet mis te verstane bewoordingen erop gewezen dat ik rigide ben, vastgeroest
in het hanteren van regels die allang hun nut hebben verloren.
Worstelend zoek ik naar zuiverheid, los van eigenbelang en gehechtheden. Op een heel natuurlijke wijze meedeinen op de golven van het leven zoals dat zich elk moment voordoet.
Dan
geef ik aandacht aan mijn plaats in het netwerk van het leven: van alle verschijnselen in de hemel, op de aarde en in ook mijzelf.
De yange energie in de ruimte, ook wel de hemelkracht genoemd, en de yinne energie of aardekracht komen in mijn bestaan
tot uitdrukking. Hemel- en aardekracht zijn richtsnoer voor mijn oriëntatie in de wereld. Door hemel- en aardekracht kan ik in harmonie en in bewondering en respect leven voor al het bestaande. De ontdekking en ervaring van verbondenheid van alles met
alles zijn een verovering geweest op de opvatting in onze maatschappij dat we de omgeving, de natuur, aan ons zelf dienstbaar moeten maken en onderwerpen.
Een nieuw ontzag voor de plaats in het netwerk van leven op aarde en de aarde in haar plaats in
de kosmos. Alsof de hemel de aarde aanraakt. Ik mag dan wel schepper van mijzelf zijn, maar het initiatief daartoe komt van buiten, welke naam je dar ook aan geeft.
Hemelkracht en aardekracht. Schepper en schepping, yang en yin.
Wat in het groot plaatsvindt, macrokosmisch, speelt zich ook in mijzelf af: microkosmisch.