Startpagina

Gewoonheid

Midlife-crisis, burnout en het onvermogen om in het hier en nu te leven en de 'gewoonheid' te aanvaarden doet zich vooral voor in de levensfase na het 40e jaar. Het gewone is niet meer aantrekkelijk. Je vraagt je af wat het allemaal voor zin heeft. Wat je tot dusverre tot stand hebt gebracht, lijkt saai en leeg. Dus hang je maar wat rond, je wordt cynisch, hebt overal kritiek op. Maar nergens echt zin in.

Je hebt geen zin om te werken en je kunt niet genieten van het nietsdoen. Je bent steeds ergens anders met je gedachten. De innerlijke onrust, het onvermogen om te genieten verscheurt de mens. Je wilt je eigen werkelijkheid niet onder ogen zien. Daarom moet je voortdurend ergens anders zijn met je gedachten of iets anders doen. Op de duur ben je niet meer in staat iets konsekwent te doen of je echt met iets of iemand bezig te houden.

Het is een uitdaging om je opnieuw te oriënteren, in je binnenste te kijken en nieuwe zaken te ontdekken die weer zin geven aan de volgende levensfase.

Deze crisis is tegenwoordig ook een plaag onder jongeren. Ze kunnen niet in het hier en nu leven. Om te voelen dat ze leven, moeten ze steeds iets nieuws beleven. Soms is verbaal geweld tegen anderen de enige manier om te voelen dat ze leven.

Wie niet uit zichzelf kan leven, zal leven ten koste van anderen.

Geloofscrisis

Een geloofscrisis kenmerkt zich door ondraaglijke gevoelens van onzekerheid, angst, heftige emoties, verdriet etc. Deze negatieve mentale lading moet verteerd en daarna vertaald worden in een nieuwe betekenisvolle inhoud.

Vastlopers.
Geloofsvoorstellingen kunnen gecorrigeerd worden. Ons godsbeeld en daarmee ons mens en wereld-beeld heeft een behoefte aan andere voorstellingen en beelden. Misschien wel naar een punt voorbij de 'beelden'.

Wat is spiritualiteit?
Spiritualiteit is de weg van het ontpellen, opgeven en loslaten. Spiritualiteit is een begripsbepaling; over het god-menselijk betrekkingsgebeuren. Er gebeurt heel wat. Wij verbinden  de 'machtige' met processen van leven en dood.

Afstand nemen van bepaalde godsbeelden is een kenmerk van gezonde spiritualiteit. Een atheïstische spiritualiteit hebben wij nodig om afstand te doen van de 'burgerlijk' god.

Dit is de kracht van spiritualiteit. Je komt bij 'de nacht van de ziel' en 'het grote niets', in de woestijn terecht. Je laat oude beelden los. Dat werkt bevrijdend en verontrustend. Loslaten is immers een betrekkingsgebeuren. Er gebeurt iets tussen de goddelijke en menselijke pool. God ligt niet langer vast. De menselijke existentie trouwens ook niet. Op het diepste niveau van de mystieke ervaring vallen de onderlinge verschillen weg.

Daar hoort bij verlies, het opgeven van houvast, rijp worden, echt tegen de werkelijkheid kunnen zoals hij is.

Spiritualiteit is dan de bevrijding van de eigen vooroordelen, milder worden en begrip opbrengen voor de voorstellingen van anderen. Je hebt een zeker psychisch evenwicht nodig om jezelf te ontdoen en voorzien van bepaalde overtuigingen.
Je kunt vastzitten in je dromen die voor werkelijkheid houdt. 
Oneens zijn  met iets is makkelijk, het is moeilijk op het spoor te komen wat er in jezelf huist. Je hebt onderscheidingsvermogen nodig.

Manual: gebruiksaanwijzing voor het leven.
Het goddelijke, het kosmische is de oerkracht waaruit je bestaat, waarvan je een schakel bent. Geloof is een zijnswijze en geen zienswijze. De profeten hameren erop dat in Gods visie de mens iets aan zijn geschiedenis kan doen. Dit is geen populaire visie. Wij verschuilen ons liever achter het noodlot en God die het maar moet regelen. Waarom vragen de profeten laten jullie zoveel gebeuren, zonder verweer?  De liefde van God lijdt op deze manier vele nederlagen.

Is geestelijke groei een issue in onze maatschappij of is al het andere belangrijker dan de gedachte dat er zoiets bestaat als voortschrijdend inzicht, in jezelf en de dingen die achter de dingen liggen en de dingen die daar weer achter liggen en hoe die zich tot ons leven verhouden.

Mensen worden gedreven door een naamloos verlangen en het verlangen zoekt een doel. Als het doel is bereikt dan blijft het verlangen onverminderd bestaan. Dat heet leven: blijven verlangen, en dood is het einde van het verlangen.
De wetten van goden en mensen wijken voor willekeur want het leven is hachelijk en de mensen zijn maar zelden geneigd voor de waarheid te gaan. Zinloos is het een doel te stellen dat goden verbieden. Pas in de laatste fase van hun leven, wanneer het veel te laat is, onderkennen mensen hoe zinloos, hoe futiel de dingen waren die ze begeerden

 

 

Spiritualiteit van het alledaagse leven

Wijze mensen schrijven boeken. Ze geven trainingen en workshops. Keuze genoeg.
Maar gaat het ook over het alledaagse leven?
Is hier sprake van kennis die uit ervaring spreekt?
Aan welke ervaringen ga je vaak ongemerkt voorbij!

Je lichaam ken je door alledaagse ervaring. Je gebruikt je zintuigen. Emoties gaan door je heen. Je hebt talloze ervaringen.

Welke uitdaging zit er nog in zoektochten naar voortgang op het spirituele pad. Zijn het manieren om tot inzicht en wijsheid te komen of ligt het allemaal ver buiten jezelf alsof je in een vreemd land bent. En alles wat buiten jezelf ligt kan een vreemd land lijken. Blijf je zoeken naar wegen buiten jezelf? Niemand kan zeggen hoe het leven precies in elkaar zit.

Hoe moet ik leven-las ik in
een brief van iemand
aan wie ik van plan was
hetzelfde te vragen.

Wislawa Szymborska   'Uitzicht met zandkorrel'.

Onverwachte levenssituaties of gebeurtenissen, die nog niet eerder zijn voorgekomen, kunnen je laten schrikken. Ineens ben je alert. Heb je genoeg energie om je leven in een nieuwe richting te sturen. Is je geest voldoende toegerust om je eigen diepliggende levenskrachten te ervaren. De schoonheid van het menselijk leven ligt tussen hemel en aarde. Ook in barre omstandigheden.

Nietsdoen.
Geloof in waarzeggerij als excuus om niets te doen, niet als een kruk om op te steunen wanneer de situatie verslechtert, niet als een rationalisatie voor de chaos die in je heerst.

Waarzeggerij is een middel om jezelf te vertellen wat je al weet. Wat je vreest. De enige demonen die er zijn, bestaan uit een verzameling archetypen die alle beschavingen met elkaar delen:

De angst voor verlies.
De angst voor isolement.
De angst voor vergankelijkheid.

 

 

Conditionering

In onze conditionering, onze huidige collectieve wereldbeschouwing zijn er regels die het dagelijkse leven van de mens bepalen. Die regels stellen nadrukkelijk vast dat de bestemming van ieder mens is oud te worden, te verzwakken en te sterven. Het verouderingsproces heeft bepaalde natuurlijke en onvermijdelijke aspecten. 
Om de ervaring van het leeftijdloze lichaam en de tijdloze geest te bereiken moeten we onze oude overtuigingen loslaten. Deze veronderstellingen hebben betrekking op veel meer dan alleen het ouder worden- ze gaan over isolement, verval en dood.

De Tijd.
De tijd wordt gezien als een gevangenis waaruit niemand kan ontsnappen; ons lichaam is een bio-chemische machine die net als alle andere machines op een gegeven moment versleten is. Het ligt in onze aard op een bepaalde leeftijd slijtage te gaan vertonen, onze samenhang te verliezen en te sterven, en dat is dan dat. Wij hebben als enige een eigen zenuwstelsel dat zich bewust is van het verschijnsel veroudering. Oude dieren beseffen niet wat hun overkomt- wij wel.

En juist omdat we ons daarvan bewust zijn beïnvloedt onze psychische toestand datgene waarvan we ons bewustzijn. Het is onmogelijk één gedachte, één gevoel,één overtuiging of veronderstelling te isoleren die niet, direct of indirect, effect heeft op het verouderingsproces. Onze cellen luisteren voortdurend onze gedachten af en worden daardoor beïnvloed. Een aanval van depressiviteit kan het immuunsysteem in de war gooien; een verliefdheid kan het versterken. Wanhoop en uitzichtloosheid vergroten het risico op hartaanvallen en kanker, en verkorten daarom het leven.

Waar loopt de grens tussen biologie en psychologie? 
De herinnering aan spanningen, die niet meer is dan een flard van een gedachte, brengt eenzelfde stroom van destructieve hormonen op gang als spanningen zelf.

Omkeerbaar proces.
Omdat elke cel van ons lichaam door onze geest wordt beïnvloed is de menselijke veroudering een veranderlijk en wisselvallig proces dat kan versnellen, vertragen en tijdelijk tot stilstand kan komen; soms is het zelfs omkeerbaar. Veroudering hangt sterk samen met het individu.

Nieuw wereldbeeld.
Als we het verouderingsproces willen uitdagen zullen we eerst onze wereldbeschouwing met de oude regels en veronderstellingen ter discussie moeten stellen. Want niets heeft zoveel invloed op het lichaam als de overtuigingen van de geest. Ons oude denkkader vervangen door nieuwe veronderstellingen die i.t.t de oude denkbeelden ons meer vrijheid en macht geven. Ze stellen ons in staat het scenario van de veroudering, waardoor onze cellen zich op dit moment laten leiden, te herschrijven.

Quantum wereldbeschouwing.
Het oude  tijd-ruimtelijke model, een product van onze zintuigen, vervangen we door een tijdloos vloeiend veld van voortdurende transformatie. Dit quantumveld is niet iets dat los  van ons staat- wij zijn het. (lees verder: Quantum healing op deze website)

De praktijk; of het gebruik van de macht van bewustzijn.
De volgende oefeningen zijn bedoeld om je te laten zien dat je de stroom energie en informatie in je lichaam zelf kunt sturen. Wanneer je eenmaal begint je bewustzijn gericht te gebruiken zul je daar veel profijt van hebben.

* je kunt diepere niveaus van informatie aanboren in de vorm van lichamelijke aanwijzigingen die je tot nu toe hebt genegeerd. Je lichaam vertelt je wat het nodig heeft en wanneer- dat is het tegenovergestelde van handelen uit gewoonte, iets dat nooit werkelijk aan de behoefte van het lichaam voldoet.

* je kunt je aandacht richten op delen van het lichaam die blijk geven van een of ander ongemak. Alleen al door je bewustzijn te verplaatsen naar een bron van pijn kun je het genezingsproces op gang brengen, want het lichaam stuurt van nature helende energie naar plaatsen die de aandacht trekken.

* je kunt je verlangens en voornemens activeren om ze doeltreffender te verwezenlijken. Een voornemen is in feite een vermomde behoefte en het geest-lichaam-systeem is ontworpen om aan alle behoeften direct en spontaan tegmoet te komen. (niet de verslavende of dwangmatige verlangens die ons oude programma in ons heeft ingebouwd)

Wanneer deze drie terreinen op de juiste wijze functioneren begint de conditionering op het diepste cellulaire niveau uiteen te vallen. Dat is nodig om te voorkomen dat het lichaam oud wordt. Er zijn talloze spirituele leren op allerlei gebied die verband houden met de macht van bewustzijn, en met grote verschillen. Maar over het algemeen wordt het bewustzijn gebruikt als een helende kracht - als het de gelegenheid krijgt vrijelijk te stromen herstelt het het evenwicht.