Iemand moet kiezen. En wie kiest er? Laten we voor het gemak aannemen dat een van twee entiteiten kiest. De ene is de persoonlijkheid, de ander is het transcendentale zelf.
Deze verdeling in twee zelven brengt ons terug bij de splitsing tussen
ego en god en tussen materie en geest. We weten dat als de persoonlijkheid kiest, de keuze voortkomt uit reeds bestaande neuronetten, dat wil zeggen uit vroegere ervaringen en emoties, en de verslaving daaraan.
In dat geval kunnen we de 'go'-knop
de 'repeat'knop noemen. En heel vaak ligt aan zo'n keuze een onbewust besluit ten grondslag.
De echte 'go'-knop komt van de spirituele kant. In dit geval wordt de keuze niet bepaald door het verleden, maar door het bekend maken van het onbekende, oftewel ontwikkeling.
Maar daarnaast is een interessante vraag: hoe weet ik, van de verlangens die in me opkomen, welke op het ego berusten en welke aan de ziel ontspruiten?
Vooral als we bedenken dat die welke van de spirituele kant afkomstig zijn vaak een beetje
vreemd zijn, uitzonderlijk, of 'gek', in vergelijking met de gebruikelijke routine.
Vaak is het de stem die van de transcendentale kant komt- dat merkwaardige verlangen naar wijsheid - die een transformatie teweegbrengt die niemand had kunnen
bedenken. Daarom is het zo belangrijk over verlangens geen oordeel te vellen, maar er goed naar te kijken voordat je kiest. En dan volgt de keuze.
De vrije wil