Startpagina

Vanzelf, zonder ingrepen van buitenaf, omdat we beschikken over een ongeëvenaard lichaam dat leeft in een innige verstrengeling met onze ziel. We leven in een continu spanningsveld: rust en beweging, succes en falen, bewustzijn en instinct, zoet en zuur, ziek en gezond, lichaam en ziel.

Ons lichaam regelt alles voor ons, waarbij enkele honderdduizenden processen tegelijkertijd geen enkel bezwaar zijn. De enige randvoorwaarden zijn goed eten en drinken, voldoende rust en tijdig reageren op signalen. Gezien alles wat daar tegenover staat, een bescheiden eisenpakket.

Het verschil tussen een dood vogeltje en een levend exemplaar is zo klaar als een klontje: de levensenergie. De energie die ons in leven houdt, is het spanningsveld tussen ziel en lichaam. Zonder bezieling geen leven. En in die bezieling, in die levensenergie, zit de wil als drijvende kracht achter al onze bewegingen. De wil tot overleven en de wil iets van dat leven te maken.

Dat brengt ons terug bij dat zelfregulerend vermogen hebben pas een doel als de levensenergie er richting aan geeft. Onze bezieling als motiverende factor. Op grond van ervaringen in ons leven en het doel dat ons bewust of onbewust voor ogen staat, vervolgen we onze koers. Een koers, die we bijstellen op het moment dat we aanvoelen dat het niet meer helemaal bij ons past. Of we draaien niet niet bij en liggen na verloop van tijd op ramkoers met onszelf. Malaise, klachten, ziekte.