Startpagina

' Biologica is het dynamische geheel van lichaam en ziel, waar het zelfregulerend vermogen voor evenwicht zorgt'.

Biologica is een kwestie van verstandig onderhoud. Het lichaam geeft aan dat er iets niet helemaal lekker verloopt. Het geeft een signaal af waar je aandacht aan moet besteden. Ga je gewoon door en negeer je die signalen of laat je de wijsheid van je lichaam de toon aangeven.

Klachten als vermoeidheid, hoofdpijn of diarree, kun je als de taal van je lichaam beschouwen. Een taal die jouw bewustzijn wil bereiken om te communiceren. Sta er even bij stil om ernaar te luisteren om te voorkomen dat het probleem groter wordt.

Wij beschikken zelf over de bron van informatie door het meest nauwkeurige meetinstrument ter wereld; ons gevoel. Wij zijn werkelijk de enige die werkelijk kunnen meten hoe het met ons gaat en een arts kan ons deskundig adviseren over de betekenis van die metingen. Wij moeten vervolgens aan het werk om onze gezondheidsklachten te herwinnen, omdat dat de enige uitweg is. Aan het werk om ons lichaam de ruimte te geven om zichzelf te herstellen.

Alles begint met een klacht. Een klacht is een waarschuwingssignaal van het lichaam dat er iets niet goed functioneert. Het valt op en je noteert het in je geheugen. Je verzamelt de gegevens. Je kiest dan over de weg die je gaat bewandelen: negeren of aanpakken. Maar de keuze ligt bij jou. Signalen die terugkeren en een patroon vormen maken één ding wel duidelijk: er is een grens overschreden. Een grens die jouw lichaam liever niet over gaat.

Omdat ieder mens uniek is, is het noodzakelijk op individueel niveau te kijken hoe het herstel het beste kan worden aangepakt; Jij speelt in het herstel een actieve rol, door met veranderingen in je eet- en leefwijze te zorgen voor een goede rust- en stofwisseling. En je krijgt een beter inzicht in je leven.

De tekenen van je lichaam dat er iets mis is wijzen erop dat je niet meer helemaal in het door jouw gewenste evenwicht bent. Ga je nu wel of niet door met wat je op het programma hebt staan. De plicht roept!! Doorgaan of niets doen. Niets doen geeft het lichaam de gelegenheid zelf orde op zaken te stellen met ons eigen meet- en regelsysteem: het zelfregulerend vermogen. Iets doen komt in ons leven vaak neer op een pilletje, waarmee we ons geruststellen. Het toverstokje van de biochemie.

Remmen.
Als we het pilletje achterwege laten, komt het proces op gang van afremmen, overlast ervaren en zoeken, als je niet weet waar de klachten vandaan komen. Als er minder energie is, is het logisch om terug te schakelen. Met een tandje minder naar een lagere versnelling, zodat beschikbare en gevraagde energie weer synchroon lopen.

Wilskracht.
Ga ik met wilskracht om met het belang tussen mijn ego, doorgaan of ga ik met de biologica van mijn lichaam aan de slag? Op termijn zal ons biologisch fundament altijd het laatste woord hebben. Het vraagt om een serieuze motivatie om je lichaam gelijk te geven en te blijven luisteren naar de signalen die het afgeeft.
Je zoekt naar redenen, logica en strategieën, in je eigen herinneringen en ervaringen. Soms is pijn traceerbaar en soms helemaal niet. Je moet toegeven dat je het gewoonweg niet weet. Het niet weten maakt je kwetsbaar en beneemt je het zicht op een oplossing. 

Zorgen voor je gezondheid heeft alles te maken met bewustzijn. Vertaal je onzekerheid en onmacht in meer kennis door een groeiend bewustzijn.

Een natuurkundig arts zal vragen stellen over ziekteprocessen die al doorlopen zijn (en hoe dan) en de mogelijke relatie met de huidige klachten. Uiteraard het ziektebeeld, maar net zo goed vragen over persoonlijke relatie en werk (passie of noodzaak), om zich een beeld te vormen van de patiënt als mens die klachten heeft.

Het zelfregulerend vermogen steunt op het inzicht dat je zelf voor je gezondheid kunt zorgen. geneeskude is heel secuur de lichaamstaal volgen, ook als die buiten het bereik van onze ratio gaat. De klacht is het actuele aangrijpingspunt om bij de patiënt te werken aan een vitaler en gezonder lichaam. Naast de spijsvertering, is de ademhaling het cruciale proces om het fysieke lichaam in stand te houden. Zoals fysiek in het lichaam alles met alles samenhangt, is dat in je leven ook zo. Een verandering, hoe klein ook, zorgt voor een nieuwe situatie. Die situatie laat je op je inwerken (dat vraagt tijd), je voelt of dat beter bevalt en je maakt een nieuwe keuze of richt je op een ander aspect. Je bent dan weer bij het beste meetinstrument dat ons ten dienste staat, namelijk ons lichaam. Iedere ervaring- ook een negatieve- is een verfijning van je gevoel voor wie je bent en wat je wilt.

Het antwoord op een klacht ligt voornamelijk in het loslaten van overbelasting. Herstel( jezelf opnieuw instellen) ligt in het vinden van de juiste balans tussen belasting en belastbaarheid van het totale systeem, fysiek en bezieling van jezelf. Wij belasten ons biologisch draagvlak vaak op onlogische wijze, door inspanning en rust onvoldoende af te wisselen.

Ons 'gezonde' verstand bestaat uit de heilzame combinatie  van ratio en sensitiviteit; gevoel en intuïtie. Bedenk dat je na elk herstelproces als een ander mens naar voren komt. Het levert je een andere houding ten opzichte van je lijf op, maar er is op mentaal niveau ook het een en ander anders. Bewust of onbewust zit je anders in je lichaam en is je houding ten opzichte van het leven niet meer dezelfde. Als je tenminste verder wilt kijken dan je economische status en je voor jezelf meer uit dit leven wilt halen dan een comfortabel bestaan.

Essentieel in het proces van klacht tot herstel is ons gevoel. We voelen dat er iets niet goed zit; het signaal brengt de klacht naar ons bewustzijn. Dit signaal treedt op als er een grens overschreden wordt. De grens van wat er in ons lichaam normaal is.

Er werken van meerdere kanten tegelijkertijd verschilende grootheden op elkaar in: lichaam en bezieling. Om daar meer duidelijkheid over te krijgen moet je rust creëren, zodat het zelfregulerend vermogen zijn werk kan doen. Het geeft je de tijd na te gaan waar mogelijke oorzaken liggen. Op deze manier kun je jezelf verbinden met de logica van fysieke klachten , die vaak een signaal zijn van een dieper liggende probleem.

Het is goed om de innerlijke tegenstrijdigheden in ons leven te benoemen, omdat we zo beter inzien wat de mogelijkheden zijn en waar de obstakels liggen. Door te erkennen dat je ziek bent ontstaat al veel gemoedsrust, omdat je je daarmee niet blijft verzetten tegen de realiteit, maar je verbindt met je klacht en zo de kloof tussen lichaam en geest opheft.

Een mens met een klacht moet niet gereduceerd worden tot een technisch mankement dat, onafhankelijk van de rest, gerepareerd zou kunnen worden. In ons hangt nu eenmaal alles met alles samen.

Druk zijn is een onhandig statussymbool geworden. Het trekt onze aandacht naar de toekomst waarmee het nu van ondergeschikt belang is geworden. Rust is een wondermiddel. Iedereen kan het en het is altijd heilzaam. Rust betekent ook aandacht. Zonder iets waarneembaars te doen, nemen we bij rust in de vorm van yoga, meditatie en mindfulness, juist veel meer waar. Als de aandacht steeds dichter bij jezelf en het moment komt, kom je steeds meer zelf in beeld.
Bewust of onbewust.
Vanuit je hoofd of je buik?
Je voelt waar jouw klacht vandaan komt.
Ben je angstig of juist boos, voel je je leeg of loop je juist over van emotie.

Geduldig en zonder oordeel neem je dit waar en weeg je deze waarnemingen af tegen de achtergrond van jouw actuele situatie. Door licht met je lichaam te bewegen (echt of denkbeeldig) voel je hoever je uit balans bent. Waar vind je je evenwicht weer?

Ga na of belasting en belastbaarheid in evenwicht zijn in jouw leven op dit moment?
Hoe zinvol is dit allemaal voor jou?
Is dit nu echt wat je in deze fase van je leven wilt doen?
Heb je er echt zin in?
Zo kun je door zelfreflectie dichter bij de redenen van je kracht komen.

Vanuit deze laag halen we onze motivaties (en dus verlangens) om ons leven vorm te geven. De bron van waaruit wij handelen en van waaruit wij het genezingsproces  op gang kunnen brengen. Het hele model brengt ons van buiten naar binnen( van lichaam naar bezieling) en van binnen naar buiten (van bezieling naar lichaam) om aan het herstel te werken.
De weg naar binnen bewandelen via de ruststofwisseling: door de fysiek overbelasting te verminderen, maken we ruimte voor geestelijke bezinning. De weg naar buiten gaan we via het zelfregulerend vermogen: onze levensdoelen uit de bezieling zijn de motivatie voor het zelfregulerend vermogen om eerst op biofysisch en daarna op biochemisch niveau de klachten te verminderen, en uiteindelijk te laten verdwijnen.

We raken verstrikt in een zielloze wereld waar de macht van het geld (materie) maatgevend is en we losraken van immateriële waardensystemen (religie is verbinden), waar we in eenzaamheid(individualisme) wegsuffen achter schermen gevuld met kunstmatige netwerken. Een mens van vlees en bloed gedijt alleen in een wereld met echte belangstelling, met duurzame relaties, met oprechte motieven en toekomstgerichte doelen. Dat vraagt om een maatschappij, waar economie een middel is en geen doel, om het individueel belang boven dwingende protocollen te zetten, en om onszelf niet langer als zielloze materie te zien.

Onze ziel geeft antwoorden op de wezenlijke vragen die wij onszelf stellen. Het zijn de motivaties en verlangens die ons unieke wezen heeft. Onze levensenergie is een geschenk; het is je gegeven. Het is de energie waardoor je kunt handelen en vorm kunt geven aan jezelf en de wereld.